ความยาว : 108 นาที ประเภท :Crime,Horror,Thriller
ผู้กำกับ : Steven R.Monroe
บทประพันธ์/เขียนบท : MeirZarchi,Stuart Morse
ดารานำแสดง : Sarah Butler,Jeff Branson และ Andrew Howard
--
I Spit On Your Grave เป็นเรื่องของการทวงคืนความแค้นของลูกผู้หญิงได้อย่างสาสม และสะใจสำหรับคนดูเป็นอย่างยิ่ง แม้ว่าจะมันดูไม่สมจริงไปบ้างในแง่ที่ว่าเหตุใดผู้หญิงตัวเล็กๆ เพียงคนเดียวสามารถกระทำการใหญ่ได้ขนาดนั้น แต่เอาเถอะ บางครั้งเราก็อยากเชื่อในสิ่งที่เราอยากให้เป็นมากว่าความสมเหตุสมผลใดๆ เช่นเดียวกับการแก้แค้นของนางเอกในหนังเรื่องนี้
เรื่องราวเริ่มต้น จากวันที่นางเอกของเรา เจนนิเฟอร์ ฮิลล์ (Sarah Butler) เดินทางมาที่เมืองเล็กๆ แห่งหนึ่ง เพื่อปลีกตัวเงียบๆ เขียนนวนิยายเรื่องใหม่ เธอได้เช่าบ้านพักตากอากาศหลังเล็กๆ น่ารัก มีบึงตรงหน้าบ้าน ภายในป่าที่เงียบสงบที่เธอคาดไม่ถึงว่าสถานที่น่ารักเช่นนี้จะเปลี่ยนแปลงชีวิตของเธออย่างไม่มีหวนกลับเป็นเช่นเดิม...
แต่ก่อนจะถึงบ้านพัก เธอแวะเติมน้ำมันในปั๊มแก๊สแห่งหนึ่ง และได้พบกับอันธพาลวัยรุ่น 3-4 คน ด้วยท่าทีที่ไม่ตั้งใจ เจนนิเฟอร์ทำให้ชายคนหนึ่งเกิดความขุ่นเคืองใจ และนำมาซึ่งอันตรายต่อผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างเธอ เมื่อถูกก่อกวนมากเข้าๆ เจนนิเฟอร์แจ้งไปยังนายอำเภอ หวังจะได้ที่พึ่งพา แต่ที่ไหนได้เธอได้ค้นพบว่าความจริงนายอำเภอผู้ที่ต่อหน้าผู้คนเป็นคนรัก ครอบครัว หมั่นเข้าโบสถ์กลับกลายเป็นหัวโจกกลุ่มคนชั่วพวกนี้เสียเอง พวกมันพากันมารุมทำร้ายร่างกายเธอเจียนตาย.. ถึงตอนนี้มีฉากหลายๆ ฉากที่โหดเหี้ยมมาก ไม่ว่าจะเป็นการข่มขืน ทำร้ายร่างกาย ฯลฯ แม้ว่าจะชินกับการดูหนังโหด แต่ถึงฉากพวกนี้ ขอสารภาพว่าฉันต้องกดเดินหน้าเครื่องเล่นดีวีดีไปเลย เพราะมันชวนหดหู่ และจิตตกอย่างแรง..
หลังจากที่เหล่าคนชั่วจัดการเธอสมความปรารถนา แล้ว ก็เตรียมการจะฆ่าปิดปากเจนนิเฟอร์ต่อ แต่เธอกลับเลือกที่จะจัดการชีวิตตัวเองด้วยการกระโดดจากสะพานสูงลงไปสู่ลำ น้ำที่ไหลเชี่ยวกราก พวกคนชั่วพยายามเท่าไหร่ก็หาร่างเจนนิเฟอร์ไม่ พบ พวกมันค้นหาทุกซอกทุกมุมแต่ยังไม่พบแม้แต่ชิ้นส่วนใดๆ ของร่างเธอ จนพวกมันหยุดการค้นหาและกลับไปใช้ชีวิตตามปกติของแต่ละคน แต่ทว่า... เรื่องไม่จบอย่างง่ายดายเพียงนั้น เจนนิเฟอร์มีชีวิตรอดกลับมาทวงคืนความแค้นทีละคน ๆ
---
หนังเรื่องนี้ใน ความเห็นของฉันแม้จะรู้สึกสนุกในช่วงท้ายๆ ที่มีการเอาคืนจากนางเอกแล้วเพราะแก้แค้นได้โหดสะใจแต่เมื่อดูจนจบก็เิกิด อาการหดหู่เพราะคิดว่า แท้จริงแล้วคนเราทุกคนเกลียดกลัวความเจ็บปวด ไม่อยากให้เกิดขึ้นกับตัวเรา และคนที่เรารัก แต่ดันกลับไม่คิดถึงเวลาที่เราไปทำให้ใครเจ็บปวดบ้างเลยเหมือนเช่นตัวร้ายที่ทำกับนางเอก แล้วถึงเวลานางเอกเอาคืนบ้างก็กลับโวย แต่ฉันก็ไม่ได้สนับสนุนให้คนลุกขึ้นมาล้างแค้นกันนะ
เพราะสุดท้าย แล้วไม่ว่าคนๆ นั้นจะเป็นอย่างไร เมื่อถึงคราวผิดพลาดโดย ธรรมชาติเราย่อมร้องขอให้อภัย ฉันใดก็ฉันนั้น ถ้าคนเราคิดถึงใจเขาใจเราบ้าง การอโหสิกรรมและให้อภัยย่อมเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับการอยู่ร่วมกัน นี่เป็นหลักการเดียวที่จะหยุดวงจรของการพยาบาทได้ ตามวิถีพุทธศาสนา
---
Movies Trailer :
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น