--
A Moment to Remember (2004)
หนังเกาหลี (Korean Movies :Nae meorisokui jiwoogae -original title)
ความยาว :117 นาที ประเภท : Drama | Romanc
ผู้กำกับ : John H. Lee
เนื้อเรื่อง/เขียนบท : John H. Lee, Yeong-ha Kim
ดารานำแสดง : Woo-sung Jung, Ye-jin Son และ Jong-hak Baek
รางวัลที่ได้รับ : ชนะเลิศ 1 รางวัล ดูรายละเอียด
--
มีคำกล่าวว่า การที่คนเราลืมได้ง่ายถือว่าเป็นพรสวรรค์อย่างหนึ่ง เพราะเมื่อยามที่เราที่ประสบกับเรื่องราวที่เลวร้ายในอดีต เราจะได้ไม่เก็บมันมาทำร้ายตัวเองอีกในปัจจุบัน และสามารถเริ่มต้นใหม่ๆ ได้ตลอดเวลา
แต่ในขณะเดียวกันการลืมเหตุการณ์ที่ปรารถนาจะประทับไว้ในความทรงจำ คือความเศร้าประการหนึ่งอันเป็นด้านตรงข้ามของพรสวรรค์นั้นเช่นกัน คุณคิดว่าอะไรทรมานกว่ากันระหว่าง ลืมง่าย หรือ ลืมยาก?
A Moment To Remember เป็นเรื่องราวที่แสดงถึงความรัก ช่วงเวลาที่งดงาม ช่วงเวลาที่แสนเศร้า การลืมที่มีทั้งด้านดีและด้านร้าย ของคู่รักหนุ่มสาวคู่หนึ่งซึ่งมีความทรงจำเป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ และมันก็กลายเป็นจุดจบอันน่าเศร้าอีกด้วย
หนังเปิดเรื่องด้วยฉากที่ ซูจิน (Ye-jin Son) ดีไซน์เนอร์เสื้อผ้าชาย นั่งรถรถไฟขบวนที่นัดกันไว้กับคู่รักหนุ่ม แต่รอแล้วรอเล่าเขาก็ไม่มา จนกระทั่งรถไฟขบวนนั้นผ่านไป เธอจึงตัดสินใจแบกกระเป๋าใบโตเดินกลับบ้านทั้งน้ำตา
ราวกับโชคชะตาได้ลิขิตไว้ให้เธอกับเขาเป็นคู่กันแล้วย่อมไม่แคล้วกัน ขณะที่ซูจิน แวะซื้อเครื่องดื่มที่ร้านมินิมาร์ท เธอได้พบกับ ซุลวู (Woo-sung Jung) เพราะเธอซื้อน้ำอัดลมแล้วลืมหยิบติดมือมา จึงเดินกลับไปเอา ครั้นมองไปที่เคาน์เตอร์ไม่มีกระป๋องเครื่องดื่มของเธอ แต่มันอยู่ในมือของเขาแทน เธอจึงคว้ามันมาดื่มจนหมด แล้วเดินจากไป ทิ้งความประหลาดใจให้กับชายหนุ่มเป็นอย่างยิ่ง
กว่าที่จะซูจินจะได้ทันรู้ว่าเธอเข้าใจผิดเกี่ยวกับเครื่องดื่มกระป๋องนั้น เขาก็จากไปเสียแล้ว แต่เหตุการณ์นี้กลับเป็นเหตุการณ์ที่สร้างความประทับใจเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้ให้กับเธอ แต่ซูจินมีโอกาสได้พบกับเขาอีกครั้ง เมื่อซุลวูได้มารับงานก่อสร้างให้กับบริษัทที่เธอทำงานอยู่ ความสัมพันธ์ที่แสนโรแมนติกระหว่างชายหนุ่มหญิงสาวที่ต่างฐานะดำเนินต่อไปอย่างที่ไม่อาจมีใครมาขวางได้
แต่ความสุขของคนเรามักจะไม่อยู่กับเรานาน ซูจินเริ่มมีอาการทางสมอง เธอเริ่มหลงลืมมากขึ้นเรื่อยๆ หมอบอกว่า เธอเป็นอัลไซเมอร์ โดยจะมีอาการหลงลืมไปทีละน้อยๆ จนค่อยๆ หมดลงในที่สุด ...
เป็นเรื่องเศร้าของทั้งสองฝ่าย ระหว่างคนที่ถูกรัก แล้ววันหนึ่งได้รับรู้ว่าคนรักของเราลืมเรา และช่วงเวลาที่แสนงดงามของเราไปแล้ว และคนที่เคยรัก วันหนึ่งลืมไปว่าเราเคยมีช่วงเวลาที่เคยรักใครมากมายไป
มีประโยคหนึ่งที่พระเอกพูดในตอนต้นเรื่องว่า "เมื่อความจำเลือนหายไป จิตวิญาณก็จะสูญหายไปด้วย " น่าจะเป็นประโยคที่เป็นจริง เพราะว่าความทรงจำเปรียบเสมือนวัตถุดิบชั้นดี ที่จะก่อร่างสร้างความเป็นตัวตนของคนๆ นั้น ที่มีต่อสิ่งแวดล้อมต่างๆรอบตัว
ถ้าวันหนึ่งเราลืมไปว่า สถานที่นี้เราเคยมา เคยมีประวัติศาสตร์ในชีวิตร่วมกับมัน สถานที่นั้นก็คงเป็นเพียงแค่ ถนนเส้นหนึ่ง ตึกหลังหนึ่งเท่านั้นเอง เช่นเดียวกับ ความทรงจำเกี่ยวกับคน ถ้าเราหลงลืมสายสัมพันธ์ที่มีต่อกัน ... คนๆ นั้นก็คงเป็นเพีียงแค่คนแปลกหน้าคนหนึ่ง ... นั่นคงเป็นเรื่องที่เจ็บปวดน่าดู
โอ้ว เรื่องนี้มีอยู่พอดีครับ แต่ยังไม่ได้ดู เอาไว้ดูแล้วจะมาแชร์ความคิดอีกทีนะครับ
ตอบลบไม่รู้คุณเป็นเหมือนผมหรือเปล่า กับบางเรื่องบางคนเนี่ย ยิ่งอยากจำกลับลืม แต่พออยากลืม กลับยิ่งจำ โดยเฉพาะคุณเนี่ย ผมลืมยากจังครับ อิอิ
แหมว่าไปนั่น ไม่ได้ยืมตังไปสักหน่อย ไม่ต้องจำแม่นขนาดนั้นก็ได้ค่ะ :)
ตอบลบนานๆ ดูหนังเกาหลีซึ้งๆทีนี่ แทบไม่ไหวเหมือนกันค่ะ ฮ่า ฮ่า ต้องยอมรับว่าวงการภาพยนต์เกาหลีนี่ การบิ้วอารมณ์ซึ้ง รีดน้ำตาผู้ชม นี่เป็นแนวถนัดของเค้าเลย >.<''